Poziomka
Poziomka - roślina niegdyś bardzo ceniona, dziś trochę zapomniana. W średniowieczu uznawana była za remedium na gorączkę, stany zapalne jamy ustnej, upławy a w połączeniu z winem za lek na ukąszenia węża.
Roślina ta ma nie tylko smaczne owoce, ale przede wszystkim wspaniałe liście.
Są one bogatym źródłem garbników, flawonoidów, fosforu, wapnia, kobaltu i żelaza. Zawierają też wtaminy: C, A, B1, B2, B6, E, H, PP i olejki eteryczne.
W owocach natomiast znajdują się karotenoidy, antocyjany, sole mineralne, związki cukrowe, witaminy (garść poziomek uzupełnia dzienne zapotrzebowanie na wit. C) i kwasy organiczne. Z tych ostanich istotny jest kwas salicylowy - rozjaśniający cerę, ściągający i regulujący wydzielanie sebum (jeśli nie masz wrażliwej cery możesz używać poziomek jako maseczki).
Jeśli chodzi o spożywanie większych ilości tych owoców to nie należy się martwić o kalorie. Mają w sobie bardzo mało cukru a nawet posiadają właściwości przyśpieszające przemianę materii.
Poziomka wykazuje też działanie moczopędne, przeciwbiegunkowe oraz wzmacniające. Pomaga rownież w leczeniu kamicy nerkowej, dny moczanowej.
W ziołolecznictwie najczęściej stosuje się liście poziomki w formie naparu.
W kuchni stosuje się owoce (czasem też liście) jako dodatek do dziczyzny. Można z niej robić konfitury, wina, lody lub dodawać do sałatek. Są dość trudne w obróbce (łatwo gorzknieją), więc osobiście najbardziej polecam na surowo - prosto z krzaczka.
Poziomka - zna ją dobrze ten,
co po lesie często się błąka.
Dobrze, by większe grono ją poznało
i w jej właściwościach się rozlubowało.
